Muhammed ve Hristiyanlar

Muhammed'in Hristiyanlar hakkındaki görüşleri onlarla olan temasları yoluyla şekillendi. Muhammed, Hristiyanlar hakkında genel olarak yarı olumlu bir görüşe sahipti ve onları İbrahim'den gelen vahyin alıcıları (Ehl-i kitap) olarak görüyordu. Ancak onları bazı inançlarından dolayı da eleştirdi.

Muhammed'in Hristiyanlarla ilk temasının, 12 yaşındayken Suriye'nin güneyindeki Busra'ya yolcuğunda Nestûrî bir rahip olan Bahira ile olduğu bilinmektedir.

Muhammed, vahiy aldıktan sonraki dönemde Azize Katerina Manastırı'nın rahipleriyle bir aştiname yaptı ve bu aştinameyle de onlara bazı ayrıcalıklar tanıdı.

Muhammed daha sonraki dönemlerde, içlerinde Bizans imparatoru Herakleios'un da olduğu bazı devlet yöneticilerine onları, İslama davet eden bazı mektuplar gönderdi. Her ne kadar, Herakleios kendisine gelen bu teklifi kabul etmek istese de Bizans Senatosu tarafından eleştirildi ve bu sebepten ötürü de bu isteğinden vazgeçti.

Muhammed, Mekke'de vahiy aldığını iddia ettiği dönem içerisinde Mekkeli Müslümanlar zulüm ve baskı görmeye başlayınca ashabına Habeşistan'a hicret etmesini tavsiye etti ve Habeşistan'ın o dönemki necaşisi olan Ashame bin Ebcer'e de kendisini İslam'a davet eden ve kendisine gönderdiği Müslüman grubu korumasını talep eden bir mektup yolladı. Habeş necaşisinin de kendisine sığınan Müslüman grubu ülkesine kabul ettiği ve daha sonra İslam'ı kabul etmiş olduğu bazı İslâmi kaynaklarda yer almaktadır. Ayrıca Muhammed'in necaşinin ölümünün ardından, onun gıyabında cenaze namazı kıldırdığı da rivayet edilir.

Muhammed tüm bu olaylardan sonra gözünü o dönemde bir ticaret merkezi olan Necran'a (günümüzde Uhdud olarak bilinir) çevirdi. Buradaki yerli halkla bir anlaşma yaparak onları da himayesi altına aldı.